Interpretacja ZUS Oddział w Gdańsku z 14-12-2018 r. – DI/100000/43/249/2015

Ryczałt za korzystanie z energii elektrycznej i z własnego oprogramowania przy wykonywaniu zlecenia a składki ZUS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Decyzja nr 515

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r, o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. z 2017 r., poz. 2168 ze zm.) w związku z art. 83d ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2017, poz. 1778 ze zm.) oraz w związku z art. 196 ust. 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. przepisy wprowadzające ustawę – Prawo przedsiębiorców oraz inne ustawy dotyczące działalności gospodarczej (Dz. U. z 2018 r., poz. 6S0) oraz w związku z postanowieniem Sądu Najwyższego z dnia 27 września 2018 r., sygn. akt: (…) oraz wyrokiem Sądu Apelacyjnego w (…) z dnia 26 stycznia 2017 r, sygn. akt: (…) oraz postanowieniem Sądu Apelacyjnego w: (…) z dnia 20 kwietnia 2017 r., sygn. akt: (…) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za nieprawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 lutego 2015 r. (…) prowadzącego w przedmiocie wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wypłacanych kwot zleceniobiorcom w oparciu o § 2 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

UZASADNIENIE

Dnia 25 lutego 2015 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku wpłynął wniosek Pana (…) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej. Wnioskodawca uzupełnił swój wniosek pismem z dnia 30 marca 2015 r., doręczonym dnia 2 kwietnia 2015 r.

Wnioskodawca w treści złożonego wniosku wskazał, iż zatrudnia na podstawie umowy zlecenia osoby odbywające aplikację adwokacką. Aplikanci zatrudnieni na podstawie umowy zlecenia posiadają licencje na oprogramowanie w postaci programu LEX dla Aplikanta. Oprogramowanie jest wykorzystywane w wersji on-line, co oznacza, że można z niego korzystać z każdego urządzenia posiadającego dostęp do internetu. Zleceniodawca rozważa, aby ww. oprogramowanie było wykorzystywane w realizacji umowy zlecenia u wnioskodawcy tj. do przygotowywania pism kierowanych przez zleceniodawcę w imieniu klientów kancelarii. W takiej sytuacji każdy ze zleceniobiorców, jak również zleceniodawca będzie dysponował własnym oprogramowaniem. Wnioskodawca w umowach zawartych ze zleceniobiorcami (aplikantami) chce zawrzeć zapis, że w związku z wykorzystywaniem przy realizacji umowy zlecenia przez zleceniobiorców programów LEX dla Aplikanta zleceniodawca będzie wypłacał zleceniobiorcy także ekwiwalent za wykorzystanie takiego programu. W ramach wykonywanej działalności gospodarczej zleceniodawca musi mieć stały kontakt ze zleceniobiorcami, w tym także innymi niż aplikanci. Kontakt ten odbywa się często przy pomocy prywatnych telefonów komórkowych zleceniobiorców zarówno w postaci połączeń głosowych, jak i przesyłania danych przy pomocy internetu. Do tego celu zleceniobiorcy wykorzystują prywatne telefony i dotychczas zleceniodawca nie wypłacał im ekwiwalentu z tytułu używania telefonów prywatnych do realizacji umowy zlecenia, ani kosztów ponoszonych rozmów telefonicznych, czy przesyłania danych przez internet. Konieczność używania przez zleceniobiorców telefonów komórkowych wynika także z funkcjonowania oprogramowania firmy, które umożliwia wykonywanie umowy zlecenia z innego miejsca niż siedziba zleceniodawcy pod warunkiem dostępu do internetu. Zleceniobiorcy mogą korzystać z tej możliwości realizując częściowo umowę zlecenia z domu wykorzystując do tęgo celu zarówno swój sprzęt komputerowy, zainstalowane na nim oprogramowanie, jak również korzystają z zakupionych do celów prywatnych usług internetowych.

Wątpliwości przedsiębiorcy budzi to, czy w przypadku wprowadzenia do umów zlecenia zapisów o wypłacie ekwiwalentu za użycie ww. sprzętów, oprogramowania lub użycie usług ekwiwalent taki będzie uwzględniany przy podstawie wymiaru składek.

We wniosku o wydanie interpretacji wnioskodawca wskazał, iż zgodnie z § 2 pkt 9 i 23 rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz.U. Nr 161, poz. 1106) podstawy wymiaru składek nie stanowią następujące przychody ekwiwalenty pieniężne za użyte przy wykonywaniu pracy narzędzia, materiały lub sprzęt, będące własnością pracownika. Zgodnie natomiast z § 5 ust. 2 ww, rozporządzenia przepisy § 2-4 stosuje się odpowiednio przy ustalaniu podstawy wymiaru składek przepisy § 2-4 stosuje się odpowiednio przy ustalaniu podstawy wymiaru składek osób wykonujących pracę na podstawie umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia. Z kolei w myśl z § 2 pkt 9 rozporządzenia ekwiwalenty pieniężne za użyte przy wykonywaniu pracy narzędzia, materiały lub sprzęt, będące własnością pracownika nie są uwzględniane przy ustalaniu podstawy wymiaru składek. Przedsiębiorca zauważa, że powyższe rozporządzenie zostało wydane w 1998 roku i od tego czasu było wielokrotnie nowelizowane. Rozwój technologii i nowych rodzajów usług od tego czasu uległ znacznemu poszerzeniu. Narządzie których w 1998 roku nikt sobie nawet nie wyobrażał są obecnie powszechnie używane. W ocenie wnioskodawcy za narzędzie w obecnych realiach społeczno-gospodarczych nie można uważać jedynie zmaterializowanego przedmiotu, ale wszystko, co nadaje się do gospodarczego wykorzystania. W ocenie wnioskodawcy wypłacony zleceniobiorcy ekwiwalent nie jest uwzględniany przy podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne. W ocenie wnioskodawcy winien on zrekompensować zleceniobiorcom część kosztów jakie ponoszą oni lub będą ponosić w związku z wykorzystywaniem sprzętu, czy usług nabytych do celów prywatnych, do wykonywania umowy zlecenia. Taki obowiązek wynika także z art. 742 Kodeksu cywilnego zgodnie z którym dający zlecenie powinien zwrócić przyjmującemu zlecenie, wydatki, które ten poniósł w celu należytego wykonania zlecenia. W ocenie wnioskodawcy – inaczej niż w poruszonej wyżej kwestii wykorzystania oprogramowania – nie jest możliwe ustalenie kwoty, ani proporcji, w jakiej narzędzia, usługi i oprogramowanie są wykorzystywane do celów zleceniodawcy. Według wnioskodawcy kwoty wypłacone zleceniobiorcom z tytułu wykorzystywania oprogramowania stanowią dla zleceniobiorców przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca nie chce przy tym aby Zakład Ubezpieczeń Społecznych interpretował przepisy podatkowe, ale przepisy dotyczące obliczania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne.

Pismem z dnia 16 marca 2015 r., doręczonym dnia 23 marca 2015 r. Zakład wezwał przedsiębiorcę do jednoznacznego wskazania, czy wolą przedsiębiorcy jest uzyskanie wyjaśnień w przedmiocie zakwalifikowania przez Zakład (ewentualnie potwierdzenia prawidłowości zakwalifikowania przez samego wnioskodawcę), jako narzędzia, o których mowa w par. 2 ust. 1 pkt 9) rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz.U. Nr 161, poz.1106 ze zm.) takich przedmiotów jak „sprzęt komputerowy, telefon, energia elektryczna, meble” należących do zleceniobiorcy; czy też, dopuszczalność takiego zakwalifikowania tych przedmiotów i usług, o których mowa we wniosku nie budzi wątpliwości przedsiębiorcy (i fakt ten może zostać przez Zakład potraktowany jako element zdarzenia przyszłego), zaś jedyna wątpliwość zasadza się na dopuszczalności wyłączenia wartości tych świadczeń z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Nadto Zakład wezwał do podania m.in. czy przedsiębiorca przewiduje w odniesieniu do sprzętu komputerowego, telefonu, energii elektrycznej oraz mebli, o których traktuje wniosek, wprowadzenie stałej ryczałtowej kwoty, która będzie zwracana zleceniobiorcy w związku z wykorzystywaniem przez niego tych urządzeń i usług; czy też kwota zwrotu, wyrażona w pieniądzu, będzie każdorazowo ustalona według poniesionych przez zleceniobiorcę wydatków; a także czy wartość zwrotu zleceniobiorcom kosztów używania sprzętu komputerowego, telefonu, energii elektrycznej, mebli, stanowi przychód w rozumieniu art. 13 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz.361 ze zm.) osiągany przez te osoby z tytułu działalności wykonywanej osobiście – tj. z tytułu umowy zlecenia.

W odpowiedzi na wezwanie przedsiębiorca poinformował pismem z dnia 30 marca 2015r., doręczonym dnia 2 kwietnia 2015 r., iż jego intencją jest uzyskanie wyjaśnień w przedmiocie zakwalifikowania przez Zakład (potwierdzenia prawidłowości zakwalifikowania przez wnioskodawcę) jako narzędzi, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe takich przedmiotów jak „licencje (wartości niematerialne i prawne), oprogramowanie, sprzęt komputerowy, telefon, energia elektryczna, meble” należących do zleceniobiorcy. W przypadku zakwalifikowania przez Zakład tych przedmiotów jako narzędzi wolą przedsiębiorcy jest także uzyskanie wyjaśnień, co do dopuszczalności wyłączenia wartości tych świadczeń opisanych we wniosku z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne zleceniobiorców.

Wnioskodawca zaprezentował także własne stanowisko w sprawie dookreślając że „licencje (wartości niematerialne i prawne), sprzęt komputerowy, telefon, energia elektryczna, meble” należące do zleceniobiorcy są narzędziami o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe należących do zleceniobiorcy oraz świadczenia wypłacane z tytułu ich użycia do realizacji umowy zlecenia są wyłączone z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne. W ocenie wnioskodawcy nie powstanie konieczność uwzględniania w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wartości ww. narzędzi (urządzeń i usług). Zwracana będzie stała ryczałtowa kwota pod warunkiem, że opisane we wniosku narzędzia będą rzeczywiście wykorzystywane. Wnioskodawca przewiduje przy tym wypłatę w stałej ryczałtowej kwocie lub ustalanej każdorazowo. Według wnioskodawcy zwrot kosztów używania sprzętu komputerowego, telefonu, energii, elektrycznej jest przychodem z tytułu działalności wykonywanej osobiście tj. umowy zlecenia.

Wobec powyższego Zakład decyzją nr 179 z dnia 28 kwietnia 2015 r., znak: DI/100000/43/249/2015 odmówił wydania pisemnej interpretacji w sprawie z wniosku przedsiębiorcy z dnia 25 lutego 2015 r. z uwagi na okoliczności podane w uzasadnieniu.

W następstwie wydanej decyzji przedsiębiorca wniósł odwołanie pismem z dnia 2 czerwca 2015 r., doręczonym dnia 8 czerwca 2016 r.

Sąd Okręgowy w (…) Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wyrokiem z dnia 20 października 2015 r. wydanym w sprawie o sygn. akt: (…) oddalił odwołanie.

Na skutek apelacji wywiedzionej przez przedsiębiorcę od ww. wyroku Sądu Okręgowego pismem z dnia 15 grudnia 2015 r., Sąd Apelacyjny w (…) wyrokiem z dnia 26 stycznia 2017 r. w sprawie o sygn. akt: (…) zmienił zaskarżony wyrok oraz poprzedzającą go decyzję organu rentowego w ten sposób, że nakazał Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w Gdańsku wydać interpretację przepisów prawa w trybie art. 10 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, a dotyczącej stanu faktycznego przedstawionego przez (…) we wniosku z dnia 25 lutego 2015 r. (uzupełnionego pismem z dnia 30 marca 2015 r.).

Od ww. wyroku Sądu Apelacyjnego Zakład wniósł skargę kasacyjną wraz z wnioskiem o wstrzymanie wykonania zaskarżonego wyroku do czasu ukończenia postępowania kasacyjnego. Sąd Apelacyjny w (…) postanowieniem z dnia 20 kwietnia 2017 r., sygn. akt: (…) wstrzymał wykonanie wyroku Sądu Apelacyjnego w (…) z dnia 26 września 2017 r. do czasu zakończenia postępowania kasacyjnego.

Sąd Najwyższy postanowieniem z dnia 27 września 2018 r. w sprawie o sygn. akt: (…) odmówił przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.

Akta sprawy z Sądu doręczono do Zakładu 22 listopada 2018 r.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy prawa, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku działając w wykonaniu wyroku Sądu Apelacyjnego w (…) z dnia 26 stycznia 2017 r. w sprawie o sygn. akt: (…) zważył co następuje:

Stanowisko wyrażone przez przedsiębiorcę we wniosku o wydanie interpretacji w przedmiocie wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wypłacanych kwot zleceniobiorcom w oparciu o § 2 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe uznać należy za nieprawidłowe.

Przepis art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej stanowi, że przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej, lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu I sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne, lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie, zaś w ust. 2, że wniosek o wydanie interpretacji może dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych.

Jednocześnie art. 83d ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych stanowi, iż Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art.10 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarcze, w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne. Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 w zw. z art. 18 ust. 3 oraz art. 20 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne zleceniobiorców stanowi przychód z tytułu umowy zlecenia, jeżeli w umowie zlecenia określono odpłatność za jej wykonywanie kwotowo, w kwotowej stawce godzinowej lub akordowej albo prowizyjnie.

W myśl § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe (Dz.U. z 2017 r., poz. 1949) podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

Przychodami na gruncie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych są w myśl jej art. 4 pkt 9 przychody w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu: zatrudnienia w ramach stosunku pracy, pracy nakładczej, służby, wykonywania mandatu posła lub senatora, wykonywania pracy w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania, pobierania zasiłku dla bezrobotnych, świadczenia integracyjnego i stypendium wypłacanych bezrobotnym oraz stypendium sportowego, a także z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności oraz umowy agencyjnej lub umowy zlecenia, jak również z tytułu współpracy przy tej działalności lub współpracy przy wykonywaniu umowy oraz przychody z działalności wykonywanej osobiście przez osoby należące do składu rad nadzorczych, niezależnie od sposobu ich powoływania.

Katalog przychodów wyłączonych z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe został zawarty w § 2 ww. rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe.

Z dniem 1 sierpnia 2010 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 9 lipca 2010 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe (Dz.U. Nr 12, poz. 860). Według brzmienia § 5 ust. 2 cytowanego rozporządzenia dokonanego tą zmianą, przepisy § 2-4 tego rozporządzenia stosuje się odpowiednio przy ustaleniu podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe m.in. osób wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia.

Powyższe oznacza, iż zastosowanie wyłączeń przewidzianych w tym rozporządzeniu w odniesieniu do umów zlecenia uzależnione jest od ich charakteru oraz dopuszczalności zawarcia poszczególnych instytucji w tego typu umowach. Nie każde więc wyłączenie z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe przewidziane dla osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę znajdzie zastosowanie do umów zlecenia.

Jak stanowi § 2 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia, podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie stanowią ekwiwalenty pieniężne za użyte przy wykonywaniu pracy narzędzia, materiały lub sprzęt, będące własnością pracownika.

Należy mieć na względzie, że zwolnienie z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wynikające z powołanego przepisu ma zastosowanie po spełnieniu następujących warunków:

  • Ekwiwalent musi być wypłacony zleceniobiorcy w formie pieniężnej (nie może to być zwrot kosztów w innej formie, np.; w towarze),
  • Narzędzia, materiały lub sprzęt rzeczywiście są wykorzystywane przy wykonywaniu pracy na rzecz zleceniodawcy,
  • Rzeczy te stanowią własność zleceniobiorcy,
  • Kwota wypłaconego ekwiwalentu odpowiada poniesionym przez pracownika wydatkom (zachodzi racjonalny związek pomiędzy kwotą wypłaconą zleceniobiorcy, a wartością używanych dla celów zleceniodawcy rzeczy oraz stopniem zużycia).

Biorąc pod uwagę powyższe należy przyjąć, że w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne nie uwzględnia się w każdym z jednostkowych przypadków ekwiwalentów pieniężnych z tytułu używania w pracy narzędzi, materiałów lub sprzętu będących własnością zleceniobiorcy przy założeniu, że będą one wypłacane w wysokości odzwierciedlającej koszty faktycznie poniesione przez zleceniobiorcę. Wymóg ekwiwalentu pieniężnego nie będzie spełniony w sytuacji gdy zleceniodawca zapewnia każdemu zleceniobiorcy tę samą wartość pieniężną (ryczałt) będącą dodatkowym przychodem z tytułu używania w pracy własnych narzędzi, materiałów lub sprzętu.

Pojęcie ekwiwalentu nie zostało zdefiniowane w obowiązujących przepisach, jednakże uznać należy, że ekwiwalentem jest świadczenie stanowiące odpowiednik świadczenia drugiej stronie. Ekwiwalent oznacza rzecz zastępującą inną rzecz o równej wartości, odpowiednik, równoważnik, natomiast ryczałt to kwota pieniężna w ustalonej z góry

Wnioskodawca uzupełniając wniosek pismem z dnia 30 marca 2015 r. wskazał, że zwracana będzie stała ryczałtowa kwota pod warunkiem, że opisane we wniosku narzędzia będą rzeczywiście wykorzystywane. Wnioskodawca przewiduje wypłatę w stałej ryczałtowej kwocie ustalonej każdorazowo lub indywidualnie.

Zatem kwoty wypłacone zleceniobiorcom, które nie mają nic wspólnego z wartością narzędzi, materiałów lub sprzętu używanych do celów zleceniodawcy oraz stopniem ich zużycia dokonanego w trakcie używania, stanowią podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Ponadto definicje zawarte w słowniku języka polskiego określają iż,

  • Narzędzie, to urządzenie umożliwiające ręczne wykonanie jakiejś czynności lub pracy,
  • materiał to to, z czego się wytwarza lub z czego się składają albo powstają jakieś rzeczy lub obiekty,
  • sprzęt, to przedmiot użytkowy, przedmioty używane do jakichś prac lub w jakichś okolicznościach.

Przedsiębiorca wskazuje, że zleceniobiorcy przy wykonywaniu umowy zlecenia będą korzystał, z licencji (wartości niematerialnych i prawnych), oprogramowania, sprzętu komputerowego, telefonu, energii elektrycznej, mebli.

Licencja, to urzędowe zezwolenie na wykonywanie jakiegoś zawodu lub na produkowanie opatentowanego przez kogoś wyrobu albo na korzystanie z czyjegoś dzieła chronionego prawem autorskim, natomiast licencja oprogramowania to umowa na korzystanie z utworu jakim jest aplikacja komputerowa, zawierana pomiędzy podmiotem, któremu przysługują majątkowe prawa autorskie do utworu, a osobą, która zamierza z danej aplikacji korzystać mowa taka powinna określać przede wszystkim pola eksploatacji (formy wykorzystania utworu), czyli warunki na jakich licencjobiorca jest uprawniony do korzystania z programu Z koleji oprogramowanie to całość informacji w postaci zestawu instrukcji zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów. Celem oprogramowania jest przetwarzanie danych w określonym przez twórcę zakresie. Oprogramowanie tworzą programiści w procesie programowania. Oprogramowanie jako przejaw twórczości jest chronione prawem autorskim, twórcy zezwalają na korzystanie z niego na warunkach określanych w licencji Natomiast energia elektryczna prądu elektrycznego to energia, jaką prąd elektryczny przekazuje odbiornikowi wykonującemu pracę lub zmieniającemu ją na inną formę energii. Energię elektryczną przepływającą lub pobieraną przez urządzenie określa iloczyn natężenia prądu płynącego przez odbiornik, napięcia na odbiorniku i czasu przepływu prądu przez odbiornik. Zużycie energii elektrvcznej w technice mierzone jest w kilowatogodzinach [kWh]. Urządzeniem do pomiaru zużycia energii elektrycznej jest licznik energii elektrycznej.

Tym samym ryczałtowe kwoty wypłacane zleceniobiorcom za korzystanie z licencji (wartości niematerialnych i prawnych), oprogramowania oraz energii elektrycznej nie mogą być utożsamiane z ujętymi w § 2 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia narzędziami, materiałami lub sprzętem będącymi własnością pracownika.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

źródło: https://bip.zus.pl

Wytłuszczenia dokonane przez redakcję

Wyroki / Interpretacje / Stanowiska dla Kadr i Płac

Zostaw komentarz